De rondwandeling leidt van het startpunt van het Allerheiligenklooster, een voormalig Premonstratenzerklooster uit de 12e eeuw, naar de wildromantische Allerheiligenwatervallen, de hoogste natuurlijke watervallen van het Zwarte Woud. De Lierbach valt in totaal 83 meter over zeven treden. De watervallen werden voor het eerst toegankelijk gemaakt met ladders in de 19e eeuw. Aan het begin van de 20e eeuw werd de route die nu nog steeds bestaat, gebouwd met trappen. Bij hoogwater bieden deze watervallen een bijzonder aantrekkelijk natuurspektakel.
Autorentipp
2 legendes begeleiden onze wandelroute:
Legende van de engelenpreekstoel
De dichte bossen rond Allerheiligen dienden soms als bescherming en toevluchtsoord voor de inwoners van naburige dorpen in tijden van oorlog en nood. Dit was ook bekend bij het gespuis van krijgers, die herhaaldelijk door de beboste gebieden zwierven met een zucht naar plundering, en eens ontdekten zulke rovers de schuilplaats van een meisje dat aan hun hebzuchtige greep wist te ontsnappen en in een wilde vlucht wegrende. Om haar de pas af te snijden dreven de achtervolgers haar echter naar de steile kloven van de watervallen. Uiteindelijk moest het meisje haar lichtvoetige vlucht echter afbreken op een hoge richel, want de afschuwelijke diepte van de kloof gaapte voor haar uit, en terwijl het hoongelach van de achtervolgers achter haar naderde, hun berekening had uitgewerkt en zij zeker een prooi leek te worden, droeg het meisje haar ziel op aan God in een kort gebed en waagde de sprong over de enorme afgrond. En zie, engelen droegen de vluchtelinge veilig over het ravijn naar een vooruitstekend rotsrif. De rots waarvan het meisje de reddende sprong waagde, kreeg de naam "Angel's Pulpit" en wordt vandaag de dag nog steeds zo genoemd.
Legende van de studentenrots
Junker Joseph von Wessenburg uit Straatsburg, telg uit een adellijke patriciërsfamilie, werd ooit naar Allerheiligen gestuurd om daar naar de beroemde kloosterschool te gaan. Hij werd verliefd op het mooie meisje Erda, de dochter van een zigeuner, en wilde met haar trouwen als zij eerst de leer van het kruis zou aanvaarden. Als sieraad bezat de schildknaap een kostbare ring, waarvan het bezit van het geluk van de drager afhing. Hij bewees dit aan zijn geliefde meisje, die het daarom in het begin trouw bewaakte. Op een avond zat Erda op een goed beschutte plek tussen de rotsen, vol gelukzaligheid, en vergaapte zich aan het kostbare sieraad. Ze merkte niet hoe een paar raven haar naderden in de donkere dennenbomen boven haar. Voor ze het wist, had een van de brutale zwartjassen de juwelen van haar gestolen en meegenomen naar het nest hoog in de rotsen. De ongelukkige vrouw vertelde het voorval huilend aan haar minnaar. Hij besloot snel de juwelen terug te brengen. Toen hij door twee helpers aan een touw naar het nest werd getrokken en het nest al had bereikt, waar de vogels angstig omheen cirkelden, brak het touw en stortte Jozef van een duizelingwekkende hoogte in de diepte, waar zijn lichaam tegen de rots sloeg. Erda had ondertussen vol vreugde haar bruidskleed aangetrokken in afwachting van de huwelijksceremonie en wachtte tevergeefs op de terugkeer van haar bruidegom. Uiteindelijk ging ze naar de top van de klif om haar Jozef te zoeken. Ze hield een boomstam met haar armen vast om haar zoekende ogen nog beter te kunnen laten dwalen. Toen verloor ze haar verstand en viel over de klif in het bulderende water dat haar lichaam begroef. Tegenwoordig wordt de rots de Studentenrots genoemd.
(uit SAGEN DES RENCHTALS door Willi Keller)
Wegbeschreibung
Vanaf de kloosterruïne lopen we ongeveer 30 meter over de geasfalteerde weg naar de wegwijzer "Allerheiligen Klosterhof". Vanaf hier lopen we langs een gebouw (voormalige stallen) aan de rechterkant, dan over een breed wandelpad omzoomd door oude laanbomen aan de dalzijde, later over een smal wandelpad en na 900 meter bereiken we de "Engelskanzel" (Engelen Preekstoel ). (Hier bevinden we ons boven de watervallen en hebben we een prachtig uitzicht op het Lierbachtal en de tegenoverliggende rotswand, de Studentenfelsen. (Legende van een kloosterstudent en een zigeunerin). We vervolgen onze ontspannen wandeling over het Renchtalsteig pad bergafwaarts naar de "waterval parkeerplaats". Vanaf hier lopen we door het watervalportaal over het licht stijgende pad naar de watervallen. We steken de beek over via een smalle brug en klimmen door de watervallen, deels over trappen en deels over een smal pad dat tegen de rotswand ligt en beveiligd is met leuningen. Na elke bocht in het pad verschijnen er nieuwe prachtige beelden die, eenmaal boven, als een prachtige film aan onze ogen voorbijtrekken. Vanaf hier steken we de beek over en lopen via een breed, goed onderhouden pad rechts van de levendig stromende Lierbachbeek naar de locatie "Am Zierteich" . Omdat we aan de ceremonie hebben deelgenomen, besparen we ons de klim naar het gedenkteken van de Schwarzwaldvereiniging. Het laatste stuk naar het startpunt is nu kort, weer langs de voormalige stallen, in de gewelfde kelder waarvan een tentoonstelling met maquettes informatie geeft over de geschiedenis van het voormalige Premonstratenzerklooster. Deze wandeling kan waarschijnlijk in beide richtingen worden gedaan, de beschreven variant heeft het voordeel dat je bergopwaarts door de watervallen loopt.
Ausrüstung
Stevige wandelschoenen, eventueel wandelstokken.
Sicherheitshinweise
Geen speciale maatregelen nodig
Weitere Informationen
