Een uniek trailprofiel dat je het gevoel geeft op wolken te lopen. Je kunt genieten van een prachtig uitzicht vanaf de 22,5 meter lange zilverspar bank. De liefdevol ontworpen drankposten en de vele hemelbanken nodigen uit voor een korte pauze. De Himmelssteig begint bij het openluchtzwembad in Bad Peterstal. Van daaruit gaat het omhoog naar de Himmelsbar.
Het is de moeite waard om een verfrissende pauze te nemen bij de Holchen waterval voordat je het steile stuk naar de Himmelsfelsen rots beklimt. Voorbij de palmenbron zijn er mogelijkheden om uit te rusten met prachtig uitzicht. Na een paar kilometer is het openluchtzwembad te zien langs natuurlijke paden en het wandelportaal is niet ver weg.
De Himmelssteig, onderdeel van de wandelsymfonie van het Zwarte Woud, is door "Wandermagazin" uitgeroepen tot "mooiste wandelroute van Duitsland 2017".
Klik hier voor het actuele aantal wandelaars op de Himmelssteig!
Bergop naar de Himmelsbank
Op de eerste drie kilometer van de Himmelssteig dompelen we ons onder in de bossen van het Renchtal. Op warme dagen zal menigeen hier dankbaar voor zijn, want er zijn meer dan 200 hoogtemeters te overwinnen, van 433 tot 657 meter. De gevarieerde natuur maakt het wandelen bergop echter tot een plezier: We komen door beukenkastanjebossen, sparrenbossen, soms licht, soms fabelachtig dicht, met weelderige varens, bosstruiken en bessen die af en toe langs de rand van het pad staan. De paden zijn soms bemost en met gras begroeid, soms wortelachtig en rotsachtig. Een prachtig begin van de Himmelssteig, waarvan de 10,6 kilometer nog steeds veel afwisseling biedt.
Als je snel buiten adem raakt, ben je na een kilometer blij met de eerste sky lounger. Terwijl we verder wandelen, vangen we een glimp op van steile bergen in het Zwarte Woud. Dan is de beklimming compleet: na een paar meter bospad buigt een pad naar rechts af naar een weiland. Hier wacht ons het weidse uitzicht: In westelijke richting naar de bergen en dalen van het Renchtal. Top: de 22,5 meter lange hemelbank.
Halverwege bij de romantische Holchen waterval
De tweede etappe is rustig, het doel is de Holchen waterval op 572 meter hoogte. We verlaten de Himmelsbank en de Himmelssteig leidt kort bergopwaarts langs een dierenverblijf. We vermijden de weinige huizen hier bij Überskopf op het weidepad. Aan de rand van het bos lonkt de volgende gezellige plek met een hemelbed en een zithoek. De zacht glooiende bosbergen strekken zich voor ons uit. Het is hier stil.
We lopen verder over een wortelpad in plaats van een weg. Al snel lezen we op een wandelbord: Holchenwasserfall 2 km. Kort daarna: gordijn omhoog - uitzicht tot in de hemel. Over weidepaden, meestal langs de bosrand, genieten we ongeveer een kilometer lang van de idylle van het Zwarte Woud, het is hier eenzaam, slechts twee boerderijen zijn hier aan het einde van het dal actief. We bereiken een breder bospad en omcirkelen het einde van de vallei.
Plotseling buigt een heel smal pad af naar rechts: we lopen bergafwaarts over een verende bosbodem, door een beukenbos, passeren de Paradijsrots - of beklimmen hem even. Het geluid van het ruisen kondigt de Holchen waterval aan. In het midden van het bos valt hij ongeveer acht meter naar beneden via twee trappen. We zijn halverwege, 5,3 kilometer achter ons. In de beek zijn tegen betaling drankjes verkrijgbaar. Als je nu echter wilt uitrusten met uitzicht, moet je nog een kilometer verder naar de sky rock.
Hemelrots en rotsachtig bos
De klim naar Himmelsfelsen is echter zwaar: 1,2 kilometer en 100 hoogtemeters moeten worden overwonnen. Dit wordt alleen opgevangen door de heerlijk zachte bospaden die zigzaggend door het schaarse gemengde bergbos lopen. Plotseling een kale rotswand rechts: de hemelrots torent boven ons uit. Nog een laatste haarspeldbocht door het bos, dan nodigen een rustplaats en sky lounger uit om even te pauzeren voor een versnapering. Onze blik dwaalt over een boerderij naar de overkant van de kleine Holchen vallei, waar we nog maar kort geleden zijn geweest.
Een avontuurlijk pad slingert zich nu omhoog tussen de rotsen en komt uit op een bospad. Kort daarna voelen we ons weer verkenners. We slaan rechtsaf en lopen dwars door het bos. Beetje bij beetje verliezen we meters hoogte. Uiteindelijk bereiken we een hemelbed boven de Palmspring, ooit een herberg in de bergen, nu een groepshuis. Je kunt hier uitrusten, beschut door het bladerdak van het bos. Als we de Palmspring links laten liggen, wandelen we over weilanden terug het bos in.
Bij het bankje heb je weer uitzicht op de bergen van het Zwarte Woud. Dan lopen we bergafwaarts over een bospad, meestal omgeven door dichte varens, naar een bospad. Daar kijken we uit naar de Himmelssteig wegwijzer aan de rechterkant van het pad. Over houten treden leidt het ons naar een wild en romantisch bospad door een gezellig bergbeekdal. Er is hier een ruisend en kabbelend geluid, weelderige groene varens en struiken en bemoste rotsen. We gaan verder door schaars bos, over een bergkam en dan kriskras bergafwaarts over een bemost pad. We passeren een houtopslagplaats op het bospad en steken een kleine weg over. Dit is het begin van een wortelachtig bospad dat ons laat genieten van ongeveer een kilometer dennenbos bergop en bergaf.
Laatste rustpauze met uitzicht op de vallei
Het gezellige einde van de Himmelssteig is welverdiend. Over bos- en weidepaden wandelen we ongeveer 1,8 kilometer rustig langs het dal van de Freiersbach. Af en toe zien we de eerste huizen van het dorp en we hebben altijd uitzicht op het dal. De hellingen van het Zwarte Woud lopen hier door elkaar in een zeer beperkte ruimte. Kort voor het laatste stuk weidepad nodigt een bankje in de lucht met rustplaats en drinkfontein ons uit voor een laatste pauze. Tegen de avond kun je hier nog van de zon genieten.
De huizen van Bad Peterstal komen in zicht, het openluchtzwembad, de parkeerplaats. We steken een weg over en lopen nog een paar meter bergafwaarts door het bos naar het beginpunt.
(Auteur: Heike Budig)
